(1897–1962) – poeta, przedstawiciel liryki rewolucyjnej, tłumacz, żołnierz Legionów Polskich
Jego poezja była silnie związana z własną biografią, przeżyciami i przekonaniami ideowymi, a także doświadczeniami narodu polskiego, a przede wszystkim działaczy ruchu robotniczego. Miała wyraźne akcenty rewolucyjne i patriotyczne, które najbardziej widoczne są w wierszach Czerwony sztandar, Ballada o placu Teatralnym czy Na śmierć rewolucjonisty. W wierszach Broniewskiego można stwierdzić egzaltację i wzniosłość. Obok stylu mowy potocznej wyczuwalny jest też wpływ polskiego romantyzmu łączony z nowatorstwem. Wśród jego utworów jest też liryka żołnierska. W 1925 r. wraz ze Stanisławem Standem i Witoldem Wandurskim opublikował Trzy salwy – pierwszy polski manifest poetów proletariackich. Wśród najważniejszych dzieł Władysława Broniewskiego wymienić trzeba: Dymy nad miastem, Bagnet na broń, Mazowsze. W dorobku poety spore miejsce zajmuje też liryka osobista, erotyki. Wiersze te są mocno nacechowane emocjonalnie. Wyrażają ogromny wachlarz przeżyć, euforię, melancholię, a także zniechęcenie po skrajną depresję.
Zobacz na mapie
(1865-1932) - artysta plastyk, architekt, etnograf.
(1847–1912) - pisarz, prozaik, nowelista i publicysta epoki pozytywizmu
(1902-1951) - polski artysta malarz, portrecista, twórczością związany z Wisłą i Beskidem Śląskim
(1911–2004) – poeta, prozaik, eseista, historyk literatury, tłumacz i dyplomata. Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.
(1891–1963) – prozaik, publicysta i działacz społeczny związany ze Śląskiem, więzień hitlerowskich obozów koncentracyjnych
(1940-2009) – polonista, dyrektor Liceum Ogólnokształcącego im. Pawła Stalmacha w Wiśle
(1904-1970) – polski poeta, satyryk znawca i propagator teatru lalkowego, tłumacz
(1911-1940) – pedagog, kompozytor
(1952-2020) - pisarz, dramaturg, felietonista
(1850-1917) - wynalazca, filozof, psycholog, poeta i publicysta.
(1862 – 1942) - duchowny ewangelicki, doktor teologii, działacz niepodległościowy, biskup Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Rzeczypospolitej
(1915-1998) – dyrygent, profesor i pedagog
(1839–1898) – językoznawca, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego
(1889–1965) – powieściopisarka, nowelistka
(1842–1910) - poetka, nowelistka okresu realizmu, krytyk literacki, tłumaczka i publicystka
(1904–1969) - powieściopisarz, nowelista i dramaturg
(1919-1999) – polski kompozytor, dyrygent, muzykolog i pisarz
(1875–1930) – pisarz, dramaturg, poeta, miłośnik gór
(1867–1925) – pisarz, prozaik i nowelista, jeden z głównych przedstawicieli realizmu, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury
Masz pytania? Napisz do nas [javascript protected email address]