(1919-1999) – polski kompozytor, dyrygent, muzykolog i pisarz
Syn Jerzego Hadyny – śląskiego nauczyciela muzyki, kompozytora i zbieracza pieśni ludowych. Stanisław Hadyna urodził się na Zaolziu, ale jego przodkowie pochodzili z Wisły. To do niej wracał przez całe swoje życie. Na stoku góry Bukowej miał dom, będący ostoją po trudach artystycznych podróży. W 1952 r. założył Państwowy Zespół Ludowy Pieśni i Tańca Śląsk. Był jego kierownikiem artystycznym, dyrygentem oraz reżyserem w latach 1953-1968 i ponownie od roku 1990. To ogromna pasja kreatora i talent pedagogiczny Stanisława Hadyny stoją za sukcesem zespołu. Jest autorem ponad 250 pieśni i 30 tańców. Wydał 7 książek, za Błogosławieni pokój czyniący otrzymał w 1969 r. nagrodę UNESCO. Został pochowany w Wiśle, na cmentarzu ewangelickim Na Groniczku. Pośmiertnie otrzymał honorowe obywatelstwo miasta Wisły. Obecnie Zespół Pieśni i Tańca Śląsk nosi imię Stanisława Hadyny. W 2006 r. przed siedzibą zespołu postawiono mu pomnik. Do jego najpopularniejszych opracowań pieśni należą: Helokanie, Ondraszek, Karolinka, Starzyk, Szła dzieweczka, Hej tam w dolinie, Gdybym to ja miała.
Zobacz na mapie
(1865-1932) - artysta plastyk, architekt, etnograf.
(1847–1912) - pisarz, prozaik, nowelista i publicysta epoki pozytywizmu
(1902-1951) - polski artysta malarz, portrecista, twórczością związany z Wisłą i Beskidem Śląskim
(1911–2004) – poeta, prozaik, eseista, historyk literatury, tłumacz i dyplomata. Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.
(1891–1963) – prozaik, publicysta i działacz społeczny związany ze Śląskiem, więzień hitlerowskich obozów koncentracyjnych
(1940-2009) – polonista, dyrektor Liceum Ogólnokształcącego im. Pawła Stalmacha w Wiśle
(1904-1970) – polski poeta, satyryk znawca i propagator teatru lalkowego, tłumacz
(1911-1940) – pedagog, kompozytor
(1952-2020) - pisarz, dramaturg, felietonista
(1850-1917) - wynalazca, filozof, psycholog, poeta i publicysta.
(1862 – 1942) - duchowny ewangelicki, doktor teologii, działacz niepodległościowy, biskup Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Rzeczypospolitej
(1915-1998) – dyrygent, profesor i pedagog
(1839–1898) – językoznawca, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego
(1889–1965) – powieściopisarka, nowelistka
(1842–1910) - poetka, nowelistka okresu realizmu, krytyk literacki, tłumaczka i publicystka
(1904–1969) - powieściopisarz, nowelista i dramaturg
(1897–1962) – poeta, przedstawiciel liryki rewolucyjnej, tłumacz, żołnierz Legionów Polskich
(1875–1930) – pisarz, dramaturg, poeta, miłośnik gór
(1867–1925) – pisarz, prozaik i nowelista, jeden z głównych przedstawicieli realizmu, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury
Masz pytania? Napisz do nas [javascript protected email address]