(1911-1940) – pedagog, kompozytor
Zdaniem wielu melomanów jeden z najwybitniejszych polskich kompozytorów przedwojennych. Urodził się w Ustroniu, tam też, wykazując nieprzeciętne uzdolnienia muzyczne, ukończył powszechną szkołę. Uczył się w Seminarium Nauczycielskim w Cieszynie. W 1933 r. przeniósł się do Wisły, gdzie zaczął pracę jako nauczyciel. Prowadził tam także chór kościelny i był organistą. Napisał wówczas wiele utworów muzycznych, w tym takie dzieła, jak Śpiący rycerze w Czantorii czy operę ludową Sałasznicy, której muzyka nawiązywała do motywów ludowych z okolic Wisły. Oparta była ona na opowieści wiślańskiego bajarza Ferdynanda Dyrny, który przyszedł do Sztwiertni z gotowym librettem. W czerwcu 1940 r. w wieku 29 lat został aresztowany przez gestapo. Zginął w obozie koncentracyjnym w Mauthausen-Gusen. Jego prochy przewieziono do Wisły, gdzie spoczywają na cmentarzu ewangelickim Na Groniczku. Był człowiekiem niezwykle utalentowanym, pracowitym i skromnym. Grał na skrzypcach, wiolonczeli, fortepianie i organach, obdarzony był słuchem absolutnym, prowadził dwa chóry, reżyserował amatorskie spektakle teatralne, zajmował się pedagogiką, pisał wiersze i malował.
(1865-1932) - artysta plastyk, architekt, etnograf.
(1847–1912) - pisarz, prozaik, nowelista i publicysta epoki pozytywizmu
(1902-1951) - polski artysta malarz, portrecista, twórczością związany z Wisłą i Beskidem Śląskim
(1911–2004) – poeta, prozaik, eseista, historyk literatury, tłumacz i dyplomata. Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.
(1891–1963) – prozaik, publicysta i działacz społeczny związany ze Śląskiem, więzień hitlerowskich obozów koncentracyjnych
(1940-2009) – polonista, dyrektor Liceum Ogólnokształcącego im. Pawła Stalmacha w Wiśle
(1904-1970) – polski poeta, satyryk znawca i propagator teatru lalkowego, tłumacz
(1952-2020) - pisarz, dramaturg, felietonista
(1850-1917) - wynalazca, filozof, psycholog, poeta i publicysta.
(1862 – 1942) - duchowny ewangelicki, doktor teologii, działacz niepodległościowy, biskup Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Rzeczypospolitej
(1915-1998) – dyrygent, profesor i pedagog
(1839–1898) – językoznawca, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego
(1889–1965) – powieściopisarka, nowelistka
(1842–1910) - poetka, nowelistka okresu realizmu, krytyk literacki, tłumaczka i publicystka
(1904–1969) - powieściopisarz, nowelista i dramaturg
(1919-1999) – polski kompozytor, dyrygent, muzykolog i pisarz
(1897–1962) – poeta, przedstawiciel liryki rewolucyjnej, tłumacz, żołnierz Legionów Polskich
(1875–1930) – pisarz, dramaturg, poeta, miłośnik gór
(1867–1925) – pisarz, prozaik i nowelista, jeden z głównych przedstawicieli realizmu, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury